querENDO que Europa fale de endometriose

O mércores 4 de febreiro, a asociación querENDO. Mulleres con endometriose lanzou un S.O.S. en forma de correo electrónico dirixido aos europarlamentarios galegos. Nese correo a asociación, -creada hai 2 meses-, dicíalles aos parlamentarios:

“Dirixímonos agora a vostede para solicitarlle que faga o que na súa man estea para que o Parlamento Europeo volva de novo a erguer aquela bandeira que izou o 9 de marzo de 2005 –fai agora 10 anos- na declaración escrita feita a raíz da Semana de prevención e información sobre endometriose.

Pouco se ten avanzado nestes dez anos e todos os males enunciados nesta declaración seguen a estar vixentes:  millóns de mulleres e mozas europeas afectadas, un custo anual estimado que se conta por miles de millóns de euros, un retraso no diagnóstico que está a ser de 8 anos de media, unha falta case total de accións de concienciación e de orzamentos para levalas a cabo, a inexistencia de campañas de información destinadas a cidadás, profesionais da saúde e lexisladores…

É por iso que cremos que é tempo de atender con rigor a esta demanda e de novo renovar o compromiso coa loita contra a endometriose, o que lle vimos a pedir por medio desta carta”

A petición foi atendida de inmediato por Ana Miranda do BNG, quen a través do parlamentario Iosu Juaristi no mesmo día rexistrou unha pregunta escrita á comisión na que lle di:

“A Comisión afirmou que é consciente da situación das mulleres con endometriose. O Parlamento Europeo tamén recoñeceu a necesidade de apoio en 2005. Mais pouco se ten avanzado nestes anos e muitos problemas seguen vixentes: moitas mulleres europeas afectadas pola doenza, cun retraso medio no diagnóstico de oito anos, falla de accións informativas e de orzamentos. Hai catro sectores asociados á doenza: poboación femenina, investigadoras/es e científicas/os, persoal sanitario e empregadoras/es, asi que e a repercusión na sociedade europea foi multiplicada. E por iso que aumentou tamén o movimento asociativo, como na Galiza (grupo QuerENDO-Mulheres com Endometriose) e outros moitos xa existentes en Europa.

Adoptou a Comisión medidas para mellorar a información relativa à endometriose a escala europea nos últimos tempos?. Tem feito a Comisión un estudo amplo e exaustivo que teña por fin ter información na investigación e unha base de apoio que forneza acesso a informacións sobre novas técnicas de tratamento, programas de formación para os profesionais da saúde e materiais de información axeitados?.

Vai a acompañar a Comisión de  perto a problemática da endometriose e potenciar  unha estratexia ampla para informar, tratar e estudar a doenza e asi mellorar a calidade de vida destas mulleres europeas? “ .

En similar dirección o Eurodeputado do PSdeG José Blanco rexistrou no día de hoxe outra pregunta escrita tamén dirixida co seguinte texto:

“Hace diez años, el Parlamento Europeo promovió una declaración por escrito sobre la endometriosis encareciendo a los gobiernos de los Estados Miembros y a la Comisión Europea a promover campañas de información y concienciación sobre esta enfermedad y a incluir la prevención de la endometriosis en los programas de prevención comunitaria, posibilitando así una investigación más exhaustiva.

Pasado este tiempo, la asociación de afectadas de mi comunidad me han trasladado su preocupación ante lo poco que se ha avanzado desde entonces: a pesar de que millones de mujeres europeas se ven afectadas por esta enfermedad, el diagnóstico acumula retrasos de 8 años y media y la ausencia de falta de acciones de concienciación, información y presupuestos para financiarlas es palmaria.

Por ello, ¿qué medidas piensa adoptar la Comisión Europea para enfrentar el problema de la endometriosis? ¿Tiene previsto adoptar campañas de información o concienciación a nivel europeo o recomendar a los Estados Miembros su impulso en sus territorios nacionales? ¿Qué recursos se han destinado a cumplir los objetivos marcados por el Parlamento Europeo en su declaración?”

 

No ano 2005 o Parlamento Europeo consideraba que a doenza podía estar afectando a máis de 14 millóns de mulleres europeas e os custos relacionados ascendían daquela a uns 30 mil millóns de euros. A doenza de orixe xinecolóxica prodúcese cando o tecido endometrial que debería estar dentro da matriz ou útero invade outras partes do corpo como son os ovarios, as trompas de falopio, a pelve, o intestino, o aparato urinario e mesmo zonas máis afastadas como o pulmón.

A asociación móstrase sorprendida pola boa acollida da súa proposta e sobre todo pola resposta “fulminante” tanto de Ana Miranda (BNG) e José Blanco (PSdeG) como de Lidia Senra (AGE) que ven de lles comunicar o seu desexo de entrevistarse en próximas datas con representantes da asociación.

As preguntas parlamentares saen publicadas no DOCE nas 23 linguas oficiais da Unión Europea pero esta ,sen dúbida, vai ter un claro acento galego.